سختی شبکه

هرکسی که تا به حال تصور استخراج بیت کوین و یا دیگر ارزهای دیجیتال را داشته است حتما برای یادگیری با موارد متعددی روبرو شده است. یکی از جنبه های مورد بحث در ماینینگ، سختی شبکه است. اگرچه این سختی، فرآیند استخراج را تغییر نمی دهد، با این حال چون شما نیاز به سخت افزار، مصرف برق، نرم افزار و یک استخر ماینینگ دارید. فرایند استخراج با افزایش سختی شبکه، پیچیده تر و دشوارتر می شود. پس به یاد داشته باشید برای بررسی این موضوع که کدام ارز را استخراج کنید همواره عامل سختی شبکه را در نظر بگیرید و محاسبات میزان سود دهی خود را انجام دهید.

با نگاهی دقیق تر می توان گفت که چندین عامل در سختی استخراج نقش آفرینی می‌کنند. اول از همه، مشکل جهانی سختی بلاک وجود دارد چرا که هر بلاک معتبر یک باید هش معین شده ای داشته باشد. عامل دوم تعداد افرادی است که به صورت فعال عمل ماینینگ یا استخراج را در شبکه انجام می دهند و آخرین نکته، ممکن است که خود استخر ماینینگ باشد، چرا که استخرها با توجه به میزان قدرت پردازشی که سیستم های متصل به آنها در اختیار می گذارند، قادر به تولید بلاک خواهند بود.

در دنیای بیت کوین، سختی شبکه به طور خودکار با هر 2,016 بلاک در شبکه مشخص می‌شود. البته این مساله بستگی به تعداد افراد انجام دهنده عمل ماینینگ و همچنین قدرت هش ترکیبی آنها و زمان لازم برای پیدا کردن این 2,016 بلاک ها دارد. قابل توجه است سختی ممکن است کم یا زیاد شود. با افزایش سختی، ماینرها نیازمند سخت افزار قویتری برای تطبیق با این تغییر هستند. به همین دلیل زمانی که سخت افزار اسیک توسط تولید کنندگان عرضه شد، از آنجایی که دارای قدرت بسیار بیشتری بود، استفاده از CPU و GPU و FPGA به طور کلی منسوخ شدند.

همچنین لازم به ذکر است که نقطه حداکثری برای سختی استخراج بیت کوین وجود ندارد و این احتمال وجود دارد که این سختی تا زمانی که همه بیتکوین ها استخراج شوند افزایش یابد. انتظار می رود این اتفاق در سال 2140 رخ دهد. علاوه بر این، عامل سختی ماینینگ می تواند تا پیش از بلاک های 2,016 رشد و افزایش گسترده ای داشته باشد. افزایش 15 درصدی سختی ماینینگ در جهان بیت کوین امری غیر معمول نیست، اما چنین اتفاقی برای آن دسته از ماینرها که قادر به بروز رسانی دستگاه ها و سخت افزار های خود نیستند امری ناراحت کننده است.

با وجود اینکه سختی استخراج بیت کوین می تواند کاهش یابد، بعید است که این اتفاق بیش از دو بار در یک سال رخ دهد. در حقیقت هنگامی که به آخرین نمودار نگاه می کنید، متوجه می شوید که نمودار بیانگر روندی افزایشی در مساله سختی استخراج است و هر چه زمان پیش می رود سختی نیز افزایش می‌یابد. از 11 جولای 2015 تا به حال تنها 5 تنظیمات ایجاد شد که در آن سختی استخراج کاهش یافته است.

هر کس که به دنبال سرمایه گذاری در جهان ماینینگ است (چه استخراج بیت کوین و یا هر ارز دیجیتال دیگر) سختی استخراج یک عامل حیاتی است که باید بدان توجه داشت. هرچه بلاک های بیشتری در شبکه ایجاد می شود و ماینرهای بیشتری قدرت هش را در شبکه توزیع می کنند، درآمد حاصله از ماینینگ کاهش می‌یابد. پذیرندگان اولیه یک ارز دیجیتال جدید معمولا به دلیل پایین بودن سختی ماینینگ حجم بالایی از کوین ها را تولید می کنند. همیشه خوب است که نمودارها را بررسی کرده و ببینیم که ماینینگ یک ارز  دیجیتال خاص چه هنگام سود دهی ندارد.

یکی از قابلیت‌های ارزهای دیجیتال که آن‌ها را محبوب ساخته، استفاده از بلاک چین‌های عمومی است. این نوع بلاک چین‌ها شفاف هستند و هر کسی بدون نیاز به اجازه گرفتن از مرکز یا نهادی می‌تواند در این شبکه‌ها فعالیت کند و یا از آن‌ها خارج شود. برای مثال شما برای وارد شدن به شبکه بیت کوین، اتریوم و لایت کوین نیاز ندارید که از شخص یا گروهی اجازه بگیرید. تنها کاری که لازم است انجام دهید، دانلود کردن کل بلاک چین این شبکه‌ها و اجرای یک فول نود است.

فول‌ نود‌ها دستگاه‌هایی هستند که کل تاریخچه تراکنش‌های شبکه را در حافظه خود نگهداری می‌کنند و به طور مستقیم وظیفه اعتبارسنجی تراکنش‌ها را بر عهده دارند.

عملیات استخراج یا همان ماینینگ هم به صورت آزادانه توسط هر شخص یا گروهی در شبکه می‌تواند انجام شود. اساس کار ارزهای دیجیتالی که از سازوکار استخراج استفاده می‌کنند، حل کردن یک مسئله پیچیده به نام «هش» در هر بلاک است تا پاسخ آن را پیدا کنند و به این وسیله تراکنش‌هایی که در آن بلاک قرار گرفته‌ است، تایید شوند. ماینرها در فرایند پیدا کردن هش هر بلاک، این کار را با حدس و خطا انجام می‌دهند.

هش یا همان مسئله ریاضی پیچیده‌ای که جزء اساسی تمام ارزهای دیجیتال است، حاصل تابعی به نام تابع هش (Hash Function) است. این تابع یک‌طرفه در ارزهای دیجیتال، داده یا ورودی‌ها که همان تراکنش‌های افراد مختلف است را دریافت می‌کند و خروجی آن رشته عباراتی با طول و حجم ثابت است. یکی از جالب‌ترین ویژگی‌های توابع هش آن است که امکان رسیدن به داده اولیه از طریق داشتن خروجی را تقریبا غیرممکن می‌کند.

ماینرs15 وs17بیت مین

اگر کمی تحقیقات خود را در حوزه ارز دیجیتال و بیت کوین گسترش داده باشید، کلماتی مانند ماینر چیست و بیت مین و اسیک (ASIC) به گوش شما خورده است.

یکی از غول های استخراج بیت کوین بیت مین (Bitmain) نام دارد که دستگاه های مختلفی برای استخراج بیت کوین روانه بازار کرده است.

اگر شما از فردی سوال کنید که نام شرکتی را ذکر کند که تاثیر زیادی بر روی دنیای ارز دیجیتال به خصوص بیت کوین، اتریوم و یا لایت کوین داشته باشد،

یقینا شرکت بیت مین پاسخ سوال شما خواهد بود.

بیت مین (Bitmain) شرکتی است که در پکن در چین در سال 2013 تاسیس شده است و اکثریت دستگاه های ماینر اسیک را تولید کرده است.

با این حال مراحل کار این شرکت به این سادگی نیست

و این شرکت تحت نظارت دائمی تعداد زیادی از مجموعه های فعال ارز دیجیتال است.

شرکت بیت مین،اسیک جدید خود را با نام انت ماینر S15 عرضه کرد و خیلی سریع همه آنها در عرضه اولیه به فروش رفت. این ماینر به قیمت 1,475 دلار بوده و هر کاربر مجاز به خرید بیشتر از دو دستگاه نخواهد بود. انت ماینر S15 نسبت به قیمت خود یکی از بهترین سخت افزارهای موجود می‌باشد.

قدرت پردازشی این ماینر 23 تراهش در ثانیه است و 3 الی 4 واحد از این سخت افزار عملکرد مشابهی با ترادیس (Tradis) شرکت بیت فیوری با قدرت پردازشی 80 تراهش در ثانیه دارد. با این حال ترادیس بسیار گران تر می‌باشد و خرده فروشان هر واحد آن را به قیمت 7 هزار دلار به فروش می‌رسانند. جالب است که خود بیت فیوری قیمتی را برای این ماینر مشخص نکرده است. قیمت گذاری ترادیس بر اساس تعداد مورد نیاز خریدار متفاوت می‌باشد.

با این وجود اگر 50 دلار بیشتر هزینه کنید به زودی می‌توانید ماینر +11 Ebit شرکت ایبنگ (Ebang) را تهیه کنید که با قیمت 1,517 دلار، قدرت پردازشی 37 تراهش ارائه می‌دهد و حتی شاید بهترین انتخاب ممکن برایاستخراج باشد. نکته ای که وجود دارد این است که کاربران نمی‌توانند یک واحد تجهیزات ماینر +11 تهیه کنند و باید حداقل 50 واحد خریداری کنند که هزینه آن 75,850 دلار می‌شود. ماینر +11 تا ماه ژانویه در دسترس نخواهد بود، در حالی که ماینر S15 عرضه شده است. در صنعت ماینینگ این شرایط بسیار سودآور است که چندین واحد سخت افزاری که در آینده عرضه می‌شود را خریداری کرد و پس از اتمام موجودی شرکت، آن ها را فروخت.

بهترین انتخاب در خصوص سخت افزار ماینینگ همواره به اهداف و بودجه کاربر بستگی دارد. حداقل سرمایه گذاری بر روی ماینرهای ایبنگ قدرت پردازشی 1,850 تراهش را برای شما به ارمغان می‌آورد. این میزان قدرت برای شروع کار استخراج بسیار خوب بوده و قطعا قدم محکمی برای استخراج بیت کوین می‌باشد. طبق گزارش CoinWarz با در نظر گرفتن تمام عوامل، فقط 6 ماه طول می‌کشد تا به سودآوری برسید (البته این محاسبه بدون در نظر گرفتن برق مصرفی و با قیمت لحظه ای محاسبه شده است).

به نظر می رسد ماینینگ با یک دستگاه گزینه خوبی نیست و تقریبا به 10 واحد این ماینر نیاز دارید تا در استخرهای عظیم ماینینگ حرفی برای گفتن داشته باشید.

استخراج بیت کوین دیگر به عنوان روش بسیار سودآور قلمداد نمی‌شود. این عملیات به سرمایه گذاری زیادی نیاز دارد و کسانی که می‌خواهند سریعا کوین های به دست آمده را تبدیل به پول نقد کنند سود بسیار کمی به همراه دارد. هرچند تجربه نشان داده است کسانی که می‌توانند قسمتی از بیت کوین های خود و یا حتی کل آن را نگه دارند به سودهای میلیون دلاری رسیده اند.

معرفی دستگاه استخراج انت ماینر S17

انت ماینر S17 جدیدترین نسل از ماینرهای شرکت چینی بیت مین در بازار است. در زمان نگارش این مقاله بیت مین به تازگی از انت‌ ماینر S19 رونمایی کرده اما هنوز به بازار عرضه نشده است.

در انت ماینر S17 از چیپ‌های نسل دوم BM1397 استفاده شده است که یک چیپ 7 نانومتری است و در نسل قبلی انت ماینرها، یعنی S15 از آن رونمایی شده بود. اما در این ماینر به تعداد 3 بُرد از این چیپ‌ها استفاده شده است.

انت ماینر S17 قدرت هش بسیار بیشتری نسبت به S15 دارد. قدرت هش انت ماینر S15، حدود 18 تا 28 تراهش است، در حالی که قدرت S17، با توجه به مود عملکردی آن بین 50 تا 56 تراهش است.

این افزایش نرخ هش که به لطف تحقیقات گسترده تیم توسعه بیت‌ مین محقق شده است، توانسته قدرت هش این دستگاه را نسبت به نسل قبلی حدودا تا دو برابر افزایش دهد. قدرت هش ماینر S15 نسبت به رقبای خود، مزیت خاصی نداشت، اما S17 این کمبود را جبران کرده و توجه‌ها را به ماینر نسل جدید بیت‌ مین جلب کرده است. در این مدل نیز مانند مدل قبلی یک منبع تغذیه به شاسی دستگاه وصل شده است تا نیاز به خرید یک منبع جداگانه نباشد.

انت ماینر S17 و S17 Pro

نسخه استاندارد و Pro انت ماینر S17 تفاوت زیادی با یکدیگر ندارند. تفاوت عمده‌ی این دو دستگاه، در توانایی تغییر مود مصرفی برق دستگاه است.

دستگاه Antminer S17 در دو مود «نرمال» و «توان کم» فعالیت می‌کند و با توجه به وضعیت شبکه بین این دو مود سوئیچ می‌کند. نسخه «S17 Pro» این دستگاه یک مود دیگر با نام «توربو» نیز دارد. وجود حالت‌های مختلف مصرف برق این امکان را به ماینرهای حرفه‌ای می‌دهد که در شرایط متفاوت محیطی، بتوانند مصرف برق دستگاه را کنترل کنند.

چنین قابلیتی، یکی از مهم‌ترین عوامل در یک ماینینگ سودده است، چرا که هزینه برق همواره یکی از اصلی‌ترین چالش‌ها برای استخراج‌کنندگان ارزهای دیجیتال بوده است.

مشخصات دستگاه Antminer S17

همانطور که گفته شد، این ماینر توانایی فراهم کردن قدرت هشی معادل 50 تا 56 تراهش را دارد، که این بستگی به ورژن و دسته دستگاه دارد. مصرف برق این دستگاه نیز چیزی حدود 39.5 تا 45 ژول بر تراهش است. به این معنی که در حالت عادی، حدود 2,094 تا 2,568 وات در ساعت برق مصرف می‌کند.

البته دمای بالای محیط می‌تواند باعث بالا رفتن مصرف برق دستگاه شود. گرما همیشه دشمن راندمان الکتریکی است و فن‌های این دستگاه نیز که برای خنک‌کاری استفاده می‌شوند، درصد قابل توجهی از مصرف برق را به خود اختصاص می‌دهند.

دمای پایین‌تر، بازده استخراج را بالاتر می‌برد. پس اکیدا به ماینرها توصیه می‌شود که خنک‌ترین شرایط ممکن را برای دستگاه‌های خود فراهم کرده و به تهویه محیطی که دستگاه در آن قرار داد، اهمیت دهند.

وزن این دستگاه 9.5 کیلوگرم و تولید صدای آن 82 دسی‌بل است که در مقایسه با سایر ماینرها، مزاحمت صوتی کمتری ایجاد می‌کند.

رنج رطوبتی که این دستگاه می‌تواند عملکرد مناسبی در آن رنج داشته باشد، 5 تا 95 درصد، و رنج دمایی مطلوب 5 تا 45 درجه سلسیوس است. برای کنترل دمای دستگاه نیز 4 عدد فن روی آن نصب شده است.

ابعاد انت ماینر S17 نیز 29.8*29.6*17.8 سانتی‌متر است

از ارتباط بین قیمت بیت کوین و نرخ هش و همچنین ارتباط بین قیمت این ارز دیجیتال و پدیده هاوینگ (halving) بسیار صحبت شده است. هاوینگ بعدی بیت کوین در می ماه امسال روی می‌دهد و بسیاری منتظر واکنش ماینر‌ها به این پدیده و تغییرات قیمت بیت کوین هستند.

 هاوینگ 2016،  هاوینگ 2020 گرفت

آخرین هاوینگ بیت کوین در نهم جولای سال 2016 روی داد. این ارز دیجیتال در روز هاوینگ با کاهش قیمت مواجه شد و کلا در آن ماه با افت حدودا 7.5 درصدی روبرو شد. بعد از ماه جولای بود که بیت کوین رفته‌رفته احیا شد و نهایتا تا 31 دسامبر آن سال به قیمت حدودا 963 دلار رسید.

در هاوینگ 2016 نیز نرخ هش افزایش پیدا کرد و این سودآوری ماینر‌ها را کاهش داد زیرا مجبور بودند برای کسب همان مقدار بیت کوین سابق، دو برابر نیرو مصرف کنند.

رفتار قیمت مشابه بیت کوین و تکامل نرخ هش به هنگام فورک بیت کوین کش

فورک بیت کوین کش (BCH) در آگوست 2017 نیز مثالی دیگر است که تاثیر مستقیم بر ماینر‌ها گذاشت. واکنش بیت کوین به این فورک منفی بود و بیت کوین در آن روز سخت با کاهش قیمت مواجه شد؛ اما بعد از آن کم‌کم قیمت بیت کوین احیا شد و این ارز دیجیتال به رشد خود ادامه داد و در نهایت به بالاترین قیمت تاریخ خود رسید.

نرخ هش در سال 2016 از 31 جولای تا 1 آگوست افزایش پیدا کرد و بعد از این زمان فراز و نشیب‌هایی روی داد و در کل، نرخ هش در آن سال روندی افزاینده داشت.

ارتباط قوی بین قیمت بیت کوین و نرخ هش

تجربه نشان داده است که ارتباطی قوی بین دو متغیر قیمت بیت کوین و نرخ هش موجود است. ضریب همبستگی این دو متغیر در سال 2016 برابر با 86.2 درصد بود و این رقم در سال 2017 به 91.5 درصد رسید. سال 2018 تنها سالی بوده است که ضریب همبستگی بین این دو متغیر منفی بوده است. در سال 2019 نیز باز این رابطه مثبت بود و ضریب همبستگی برابر 59.5 درصد بود.

ضریب همبستگی صد به معنی این است که دو متغیر کاملا مرتبط هستند و در جهت هم حرکت می‌کنند. ضریب همبستگی 100- به این معنی است که ارتباط معکوس بین دو متغیر وجود دارد و این دو متغیر کاملا در جهت عکس هم رفتار می‌کنند. ضریب همبستگی صفر هم به معنی این است که ارتباطی بین دو متغیر وجود ندارد.

وقتی از مدل‌های رگرسیون (regression models) برای تعیین تاثیر‌گذاری نرخ هش بر قیمت بیت کوین استفاده می‌کنیم، می‌توان نتایج نسبتا متناقضی را مشاهده کرد. این یعنی که ما نمی‌توانیم به نتیجه‌گیری در مورد این رفتار در طول سالیان مختلف برسیم. در سال 2019، ارتباط منفی کوچکی بین نرخ هش و قیمت بیت کوین دیده شد و با افزایش یک درصدی نرخ هش، قیمت بیت کوین به میزان 0.01 درصد کاهش می‌یافت. در بقیه سال‌ها ارتباطی بین این دو متغیر دیده نشد و تنها شاهد نتایج متناقضی بودیم.

یک همبستگی مثبت کوچک در طول هاوینگ گذشته

در جولای سال 2016 که هاوینگ روی داد، ارتباط مثبت کوچکی بین نرخ هش و قیمت بیت کوین دیده شد. در این زمان، وقتی که نرخ هش 1 درصد افزایش پیدا می‌کرد، قیمت بیت کوین هم به میزان 0.018 درصد افزایش پیدا می‌کرد و این دو متغیر در آن ماه، ارتباطی مثبت با هم داشتند.

چشم‌انداز هاوینگ 2020

هاوینگ بعدی بیت کوین نزدیک است و در آن، پاداش استخراج از 12.5 بیت کوین به 6.25 خواهد رسید. بنابراین باید انتظار داشت که ماینر‌ها اقدام به فروش کوین‌های خود به دلیل کاهش یافتن پاداش استخراج کنند و این در کوتاه مدت بر قیمت بیت کوین تاثیری منفی خواهد داشت.

پس با توجه به افزایش نرخ هش و همچنین هاوینگ پیش رو، باید انتظار کاهش قیمت بیت کوین را به طور موقت داشت، اما تجربه نشان داده که در دراز مدت قیمت احیا خواهد شد. البته این نوشتار را نباید به عنوان توصیه سرمایه‌گذاری در نظر بگیرید و حتما باید تحقیق خود را در این زمینه انجام دهید.

اولین هاوینگ بیت کوین 28 نوامبر سال 2012 (آذر 91) اتفاق افتاد. در آن زمان، تعداد صرافی‌های بزرگ ارز دیجیتال که معاملات بیت کوین را انجام می‌دادند، انگشت‌شمار بود و به همین دلیل خرید بیت کوین کار نسبتاً دشواری به حساب می‌آمد؛ به همین دلیل بسیاری از تحلیلگران می‌گویند ممکن است نتوان به داده‌های بازار تا قبل از سال 2016 که تعداد صرافی‌های بزرگ بسیار کم بود، اعتماد کرد.

قیمت بیت کوین در زمان دو هاوینگ قبلی

پس از اولین هاوینگ در سال 2012، چیزی در حدود 11 ماه طول کشید تا قیمت بیت کوین وارد یک دوره افزایش قیمت سهمی‌وار شود و شتاب قیمت رو به بالای خود را تثبیت کند. در نوامبر 2012، قیمت بیت کوین در صرافی بیت استمپ در محدوده 12 دلار قرار داشت. تقریباً یک سال بعد در نوامبر 2013 (آذر 92)، قیمت بیت کوین به 1,100 دلار رسید و رکورد 7562% افزایش قیمت را به ثبت رساند.

دومین هاوینگ شبکه بیت کوین در جولای 2016 (تیر 95) اتفاق افتاد. در آن زمان، پس از اینکه یک ریزش قیمتی شدید از 1,100 دلار روی داد، قیمت بیت کوین در رقم 600 دلار ثابت ماند. سپس پادشاه ارزهای دیجیتال یک افزایش قیمت شدید را در ماه مه 2017 (اردیبهشت 96) آغاز کرد که باز هم دقیقاً 11 ماه پس از هاوینگ بود. این رویداد درست همان‌طور که در سال 2012 اتفاق افتاده بود، تکرار شد. بنابراین هر دو هاوینگ گذشته نشان می‌دهند که قیمت بیت کوین تمایل دارد تا به جای افزایش سریع قیمت، 10 تا 11 ماه پس از وقوع هاوینگ افزایشی شدید داشته باشد.

چرا افزایش شدید قیمت بیت کوین ماهها پس از هاوینگ اتفاق می‌افتد؟

ماینرهای بزرگ تمایل دارند حدود 12 ماه قبل از نصف شدن پاداش بلاک، مقداری پول را به عنوان بافر یا تضمین ذخیره کنند؛ زیرا همیشه خطر کاهش قیمت بیت کوین به دنبال کاهش درآمد ماینرها وجود دارد. اما ماینرهای کوچک ابزارها یا منابع مالی لازم برای آماده شدن جهت رویارویی با هاوینگ، پیش از وقوع آن، را در اختیار ندارند.

داده‌های مختلف از جمله داده‌هایی که از نمودارهای شرکت دیجیتال اسِتز دیتا (Digital Assets Data) به دست آمده است، نشان میدهد که ماینرها در هفته‌های اخیر بیشتر از آنچه بیت کوین استخراج کرده باشند، بیت کوین فروخته‌اند. همان‌طور که سرمایه‌گذاران بزرگی مانند جو007، که گفته می‌شود بزرگترین نهنگ در صرافی بیت فینکس است اشاره کرده‌اند، احتمال فروش عمده بیت کوین توسط ماینرها هنوز در قیمت تأثیر خودش را نگذاشته است.

هنگامی که ماینرهای کوچک به فروش بیت کوین ادامه می‌دهند، فشار فزاینده‌ای را برای فروش روی بازار معاملات ارز دیجیتال اعمال می‌کنند. برخی از دستگاه ماینرها تمایل دارند که دارایی‌های خود را در بازارهای مستقیم و خارج از صرافی به فروش برسانند. اما با گذشت زمان، اثر فروش در بازارهای خارج از صرافی هم در بازار مبادلاتی اصلی نمایان خواهد شد.

اواسط ماه مارس، جو 007 هشدار داد که ماینرهایی که بیش از حد از اهرم معاملاتی استفاده می‌کنند، در زمان وقوع هاوینگ، به شکلی باورنکردنی زیان خواهند کرد که می‌تواند به معنای توقف فعالیت برخی ماینرها و در نهایت فروش عمده بیت کوین در پلتفرم‌های صرافی‌ها و نیز در پلتفرم‌های تبادل مستقیم باشد.

چرا سرمایه‌گذاران انتظار دارند پس از هاوینگ قیمت بیت کوین افزایش یابد؟

جان تودارو (John Todaro)، رئیس بخش تحقیقات ترید بلاک (TradeBlock)، در اوایل سال 2020 گفت دلیل اصلی سرمایه‌گذاران برای اینکه انتظار دارند قیمت بیت کوین در مدتی کوتاه پس از هاوینگ ماه می (اردیبهشت یا خرداد) افزایش یابد، این است که هزینه سر به سر استخراج بیت کوین به رقمی بین 12,000 تا 15,000 دلار افزایش خواهد یافت. بسیاری از سرمایه‌گذاران می‌گویند، از آنجایی که استخراج یک بیت کوین 12,000 دلار هزینه برمی‌دارد، منطقی است که انتظار داشته باشیم قیمت بیت کوین پس از هاوینگ به بیش از 12,000 دلار برسد.

در عین حال که این احتمال وجود دارد که قیمت بیت کوین سرانجام به کانال 12،000 تا 15،000 دلار وارد شود، ماینرهای بزرگ برای مقابله با کاهش احتمالی قیمت بیت کوین پس از هاوینگ، دارند مبلغ قابل‌توجهی را به عنوان بافر آماده می‌کنند. تحقیقات تودارو نشان می‌دهد که تجهیزات استخراج جدیدتر که شرکت‌های بزرگی مانند بیت مین و کنان (Canaan) تولید می‌کنند، به شکل مداوم در حال پیشرفته‌تر شدن است که سبب می‌شود محاسبه هزینه سر به سر استخراج بیت کوین مدام تغییر کند. بر اساس تحقیقات شرکت ترید بلاک، تجهیزات استخراج کارامدتر و برق ارزان‌تر می‌تواند هزینه‌های استخراج را حتی پس از اینکه هاوینگ روی داد، به شکل قابل‌توجهی کاهش دهد.

برای ماینرهای بزرگ که بافرشان را به صورت نقدی آماده کرده‌اند و منابع لازم برای دستیابی به تجهیزات جدید استخراج را در اختیار دارند، کاهش سختی استخراج به دلیل تنظیمات خودکار شبکه بیت کوین، این امکان را فراهم می‌کند که این افراد بتوانند در اولین ماه‌های پس از هاوینگ ثبات کسب‌وکارشان را حفظ کنند. به یاد داشته باشید که تعیین سختی شبکه بیت کوین به صورت خودکار توسط شبکه بیت کوین و بر اساس عواملی نظیر تعداد ماینرها و قدرت پردازش آنها تعیین می‌شود.

چه آینده‌ای برای بیت کوین پیش‌بینی می‌شود؟

اگر روند قیمت بیت کوین از عملکردی که در دو هاوینگ گذشته در سال‌های 2012 و 2016 داشت، پیروی کند، در اواسط سال 2021 یعنی حدود 10 تا 11 ماه پس از هاوینگ امسال، باید به شکل قابل‌توجهی افزایش یابد. به این ترتیب، احتمال زیادی وجود دارد که آن قیمت تا چند ماه بعد، کمتر از هزینه سر به سر استخراج باقی بماند. هزینه سر به سر جایی است که میزان هزینه‌های ماینرها با درآمدها مساوی می‌شود.

با این حال، با توجه به داده‌های تاریخی و تحقیقات درون زنجیره‌ای، درستی نظریه مشهوری که می‌گوید نرخ هش شبکه بیت کوین می‌تواند نشان‌دهنده کاهش درآمد استخراج باشد و در نتیجه به یک «مار پیچمرگ» منجر شود که امنیت شبکه بیت کوین را به شدت کاهش دهد، اثبات نشده است.

با اینکه هاوینگ حدود یک ماه دیگر اتفاق خواهد افتاد، نرخ هش شبکه بیت کوین کاهش زیادی نداشته و فقط تا رقمی که در دسامبر 2019 (آذر) شاهدش بودیم، پایین آمده است. از آنجا که در عرض دو سال گذشته نرخ هش شبکه دائما مقدار بالاتری را ثبت کرده است، احتمال کمی وجود دارد که هاوینگ تأثیر منفیِ قابل‌توجهی بر نرخ هش داشته باشد.

روند رشد هش ریت (قدرت پردازش ماینرها) شبکه بیت کوین طی یک سال گذشته

یک مطالعه که از جانب صرافی بیتمکس (BitMEX) انجام شد، چند سناریو را پس از هاوینگ شناسایی کرد که احتمال رخ دادن آنها وجود دارد. سناریوی اول می‌گوید:

• هاوینگ تأثیر بسیار بزرگی روی نرخ هش شبکه دارد و به کاهش 47 درصدی آن می‌انجامد.

در سناریوی دوم می‌خوانیم:

• هاوینگ فقط سبب کاهش 12 درصدی نرخ هش شبکه می‌شود.

این بدان معناست که حتی اگر قیمت بیت کوین کمتر از هزینه‌های استخراج باقی بماند و به مدت سه یا چهار ماه این روند را حفظ کند، با توجه به اینکه ماینرهای بزرگ از قبل خودشان را آماده می‌کنند و نرخ هش هم بعید است افت فاحشی داشته باشد، نرخ هش شبکه بیت کوین احتمالا تا زمانی که قیمت بیت کوین با هزینه‌های استخراج برابر شود، ثابت باقی می‌ماند.

از آنجا که بعید است پس از هاوینگ بلافاصله شاهد افزایش قیمت بیت کوین باشیم، احتمالاً ماینرهای کوچک و آنهایی را که بیش از حد از اهرم استفاده می‌کنند تحت‌تأثیر قرار خواهد داد، درست همان‌طور که افت قیمت بیت کوین می‌تواند سرمایه‌گذارانی را که از اهرم‌های بالا استفاده کرده‌اند با مشکل مواجه کند.

ذکر این نکته نیز حائز اهمیت است که، در میانه رکود بازار ارزهای دیجیتال، در بخش ماینینگ شاهد خرید شرکت‌های کوچک و بزرگ زیادی از جانب دیگر شرکت‌ها بودیم؛ به عنوان مثال هفته گذشته یک مرکز استخراج در کبک کانادا به مبلغ 2?8 میلیون دلار خریداری شد. این اتفاقات نشان می‌دهد که ماینرها انتظار یک رکود کوتاه‌مدت را در بخش استخراج ارز دیجیتال در سراسر جهان دارند، اما می‌دانند که شرایط در دراز مدت بهبود بهتر می‌شود.

ارزهای دیجیتالی که برای ماینینگ بهترن

استخراج (mining) ارزهای دیجیتال امروزه بسیار رقابتی شده است. زمانی استخراج با استفاده از یک کامپیوتر شخصی امکان‌پذیر بود؛ اما امروزه برای انجام موفقیت‌آمیز این فرآیند نیازمند تجهیزات گران‌قیمت و خرید ماینر پیشرفته هستیم.

استخراج بیت کوین سود‌آورترین است، به شرطی که سرمایه زیادی داشته باشید 

سودآوری ماینینگ ارز دیجیتال بسیار ظریف است و تحت تاثیر عوامل مختلفی مانند هزینه برق، نوع سخت افزار، ارزی که استخراج می‌کنید و غیره قرار دارد. بیت کوین در حال حاضر برای ماینینگ سودآورترین است، البته به شرطی که تجهیزات خاص و الکتریسیته ارزان داشته باشید.

بیت کوین در حال حاضر عمدتا توسط شرکت‌های بزرگ استخراج می‌شود، شرکت‌هایی که میلیون‌ها دلار سرمایه را صرف خرید تجهیزات، سیستم‌های خنک کننده و غیره کرده‌اند.

ارز‌های دیجیتال دیگری که استخراج آنها سودآور است 

اتریوم که دومین ارز دیجیتال محبوب جهان است، برای ماینینگ خانگی سودآورترین است و هنوز هم اجازه ماین با کارت گرافیک را به افراد می‌دهد. البته دستگاه‌های ایسیک (ASIC) برای اتریوم هم ایجاد شده‌اند، اما اتریوم توانسته است با استفاده از الگوریتم تا حدی در برابر ایسیک مقاومت کند.

اتریوم کلاسیک یکی دیگر از کوین‌هایی است که برای استخراج خانگی و ماینینگ توسط کارت گرافیک مناسب است. البته انتظار می‌رود که نرخ هش (hash rate) آن بعد از ظهور اتریوم نسل دوم بالا برود و دیگر برای ماینینگ به صرفه نباشد.

گرین (Grin) نیز یکی دیگر از ارز‌های دیجیتال سودآور برای ماینر‌های خانگی است که دارای الگوریتم‌های CR29 و CT31 است. گرین برای مقاومت در برابر ایسیک طراحی شده است و سعی می‌کند که ماینینگ غیر‌متمرکز را حفظ کند.

Haven Protocol که از الگوریتم Cryptonight استفاده می‌کند، در تعدادی از ارز‌های دیجیتال مانند مونرو مورد استفاده قرار می‌گیرد و این ارز‌ها را نیز می‌توان با استفاده از کارت گرافیک استخراج نمود.

 جایگزین غیر‌متمرکز یوتیوب است که از بلاک چین استفاده می‌کند. تولید‌کنندگان محتوا اغلب با توکن‌های Tube پاداش دریافت می‌کنند. BitTube نیز از الگوریتم Cryptonight استفاده می‌کند و برای استخراج با کارت گرافیک مناسب است.

البته شایان ذکر است که تعدادی کوین سودآور دیگر با حجم بازار کم وجود دارد که برای ماینینگ آنها باید تحقیقات خود را انجام دهید. این گونه کوین‌ها با ریسک بیشتری مواجه هستند و هر لحظه ممکن است که ناپدید شوند و ماینر را با هزینه تجهیزات و هزینه‌های دیگر تنها بگذارند

بهترین ارزهای دیجیتال برای استخراج

بیت کوین (Bitcoin)

بیت کوین اولین ارز دیجیتال غیرمتمرکز بوده و استخراج آن از سال 2009 تاکنون در جریان است.

از آنجایی که بیت کوین اولین و خوش‌نام‌ترین ارز دیجیتال دنیاست، بسیاری از طرفداران این حوزه آن را به عنوان سودآورترین و کم‌ریسک‌ترین ارز برای استخراج نیز در نظر می‌گیرند.

به زبان فنی،استخراج بیت کوین فرایندی است که طی آن امنیت شبکه تامین و تراکنش‌ها در شبکه غیرمتمرکز تایید می‌شوند. پاداشی که برای این کار در نظر گرفته شده، موجب ایجاد انگیزه اقتصادی در ماینرها می‌شود.

تعداد سکه‌های بیت کوین محدودیت21میلیونی دارد و تاکنون بیش از 18 میلیون واحد آن در شبکه آزاد شده است.

زمانی استخراج بیت کوین با CPU یا همان پردازنده‌های کامپیوتر امکان‌پذیر بود اما امروزه با گسترش شبکه آن فقط با دستگاه‌های مخصوص (ای‌سیک) امکان استخراج به صرفه‌ی آن وجود دارد.

بیت کوین از الگوریتم SHA256 برای تایید تراکنش‌ها و سازوکار اثبات کار استفاده می‌کند. در نتیجه برای استخراج آن باید از دستگاه‌هایی استفاده کرد که بر مبنای این الگوریتم طراحی شده‌اند.

هر دستگاهی که قادر باشد بیت کوین را استخراج کند، می‌تواند تمام ارزهای دیگری که از الگوریتم رمزنگاری SHA256 استفاده می‌کنند را نیز استخراج کند.

برای نمونه می‌توان به بیت کوین کش، بیت کوین اس وی (BSV)، کیورکوین (Curecoin)، کرون (Crown) و ای‌کوین (Acion) اشاره کرد.

اتریوم

اتریوم معروف به ملکه ارزهای دیجیتال همواره یکی از پیشروترین و پیشرفته‌ترین ارزهای بازار به شمار می‌رفته است و بسیاری از کوین‌های معروف ارزهای دیجیتال از فناوری‌های به‌کار رفته در بلاک چین اتریوم استفاده می‌کنند. اتریوم بعد از بیت کوین رتبه دوم بازار ارزهای دیجیتال را در اختیار دارد.

طبق برنامه‌های اعلام‌شده از سوی بنیاد اتریوم، الگوریتم اثبات کار این کوین در سه‌ ماهه اول سال 2020 از Ethash به تغییر خواهد کرد. هدف از این تغییر ایجاد مقاومت بیشتر در برابر دستگاه‌های ای‌سیک و محافظت از ماینرهایی عنوان‌ شده است که با کارت گرافیک اقدام به استخراج اتریوم می‌کنند. البته باید در نظر داشت که این ارز در نهایت و طی چند سال آینده روش اثبات کار را به‌ طور کامل کنار خواهد گذاشت و به‌ جای آن از اثبات سهام استفاده خواهد کرد.

اتریوم به دلیل امیدواری‌های زیادی که درباره‌ی آن وجود دارد هنوز هم به عنوان یکی از ارزهای محبوب برای ماینینگ در میان ماینرها شناخته می‌شوند و افراد زیادی مخصوصا خوره‌های کامپیوتر، کارت گرافیک‌های خود را برای کسب درآمد در اختیار این شبکه می‌گذارند.

اتریوم کلاسیک

هم اتریوم و هم اتریوم کلاسیک از یک الگوریتم استخراج یعنی همان «Ethash» استفاده می‌کنند و بنابراین می‌توان برای هر دو از یک سخت افزار  استفاده کرد. سودآوری ماینینگ در هر دو تقریبا یکسان است زیرا وقتی سودآوری یکی افزایش می‌یابد، ماینرها به سمت آن هجوم می‌برند که باعث ایجاد یک تعادل نسبی میان این دو می‌گردد.

در حالی که اتریوم به دنبال آن است که با استفاده از الگوریتم ProgPow جلوی استخراج با دستگاه‌های مخصوص یعنی همان ASIC‌ها را بگیرد، اتریوم کلاسیک تاکنون این رویه را در پیش نگرفته است. با اجرا شدن ProgPow روی اتریوم، استخراج آن فقط با کارت گرافیک (GPU) امکان‌پذیر خواهد بود اما اتریوم کلاسیک را می‌توان به راحتی با ای‌سیک استخراج کرد.

از همه مهمتر، اتریوم به دنبال آن است که از اثبات کار (Proof Of Work) یا همان ماینینگ به سمت اثبات سهام (Proof Of Stake) برود که در آن برای تایید تراکنش‌ها نیاز به مصرف برق و استفاده از سخت افزار نیست و افراد می‌توانند با خرید اتریوم و اختصاص دادن آن به شبکه، از تایید تراکنش‌ها کسب درآمد کنند. این در حالی است که اتریوم کلاسیک چنین برنامه‌ای را ندارد.

در حالی که تعداد واحدهای اتریوم هنوز سقف مشخصی ندارد و برای آن تورم سالانه در نظر گرفته خواهد شد، تعداد واحدهای اتریوم کلاسیک محدود است و فقط تا 210 میلیون واحد از آن استخراج خواهد شد.

مونرو (Monero)

ارز دیجیتال مونرو پس از گذشت 6 سال از زمان عرضه آن هنوز هم مهم‌ترین ارز حریم خصوصی محور بازار محسوب می‌شود و تراکنش‌های آن قابل‌ردیابی نیست.

این ارز موفق شده است که از سال 2017 به بعد جایگاه خود در بین 20 ارز دیجیتال برتر بازار را حفظ کند.

استخراج مونرو پس از هارد فورک و تغییر الگوریتم، تنها با پردازنده مرکزی (CPU) قابل توجیه است.

محدودیت ارز دیجیتال مونرو 18 میلیون واحد است و تاکنون 17.3 میلیون آن استخراج شده است. اما جای نگرانی نیست، چرا که پس از رسیدن به 18.4 میلیون واحد مونرو، کوین‌های جدید مونرو با نرخ ثابت 0.3 مونرو در هر دقیقه استخراج می‌شوند. بنابراین می‌توان گفت که مونرو سقف واحد ندارد.

تیم توسعه‌دهنده مونرو به شدت بر روی غیرقابل استخراج بودن با ای‌سیک اصرار دارند و درصورتی که احساس کنند دستگاه‌ ای‌سیکی وارد شبکه شده، سریعاً الگوریتم استخراج را تغییر می‌دهند. بنابراین برای کسانی که دستگاه استخراج ای‌سیک در اختیار ندارند و یا نمی‌خواهند هزینه‌ای برای تهیه این دستگاه‌ها متحمل شوند، مونرو می‌تواند گزینه‌ی بسیار مناسبی باشد.

زی‌کش (Zcash)

زی کش یک شبکه پرداخت غیرمتمرکز همتا به همتا و یک ارز دیجیتال با واحد اختصاری ZEC است.

این ارز دیجیتال فورکی از بیت کوین بوده و قابلیتی که آن را از بیت کوین و بسیاری از ارزهای دیجیتال دیگر متمایز کرده، امکان انجام تراکنش‌های ناشناس است.

زی‌کش هم مانند بیت کوین بلاک چین خاص خودش را دارد و به صورت اثبات کار (تایید تراکنش‌ها با ماینینگ) فعال است. الگوریتم استخراج زی‌کش «Equihash» است.

تعداد سکه‌های زی‌کش محدود و برابر 21 میلیون واحد است.

زمان بلاک زی‌کش حدود 2.5 دقیقه و پاداش بلاک آن 12.5 واحد زی‌کش (ZEC) است. در زی‌کش پس از هر 840,000 بلاک، پاداش بلاک نصف خواهد شد.

شبکه زی‌کش تا حد زیادی در اختیار ای‌سیک‌ها قرار دارد و استخراج با ای‌سیک در این الگوریتم توجیه اقتصادی بیشتری دارد.

ارزهای دیجیتال دیگری که الگوریتم استخراج مشابه زی‌کش دارند و می‌توان با استفاده از دستگاه‌های ماینر زی‌کش به استخراج آن‌ها نیز پرداخت عبارتند از زِن‌کش (ZenCash) و هاش (Hush).

گرین (Grin)

ارز دیجیتال گرین (Grin) بر مبنای پروتکل میمیل ساخته شده و در واقع اولین پیاده‌سازی از میمبل ویمبل است.

میمبل‌ ویمبل، پروتکلی است که شباهت زیادی به بلاک چین بیت کوین دارد و نامش را از طلسم‌های سری کتاب‌های هری‌ پاتر گرفته است. هدف این پروتکل، فراهم‌ کردن امکان انتقال ارزش و ذخیره آن به روشی غیرمتمرکز، خصوصی و بدون دخالت واسطه‌ها است.

از ویژگی‌های برجسته گرین می‌توان به افزایش حریم خصوصی، مقیاس‌پذیری و کاهش ظرفیت بلاک چین اشاره کرد.

گرین از دو الگوریتم به‌طور همزمان استفاده می‌کند. الگوریتم «CuckARood-29» مخصوص کارت گرافیک طراحی‌شده و هیچ ای‌سیکی روی شبکه آن وجود ندارد. الگوریتم دوم «CuckAToo-31» نام دارد که برای دستگاه‌های ای‌سیک طراحی‌شده است. البته الگوریتم دوم تا یکی دو سال آینده توسط کارت گرافیک (ترجیها کارت گرافیک‌های با حافظه 8 گیگ به بالا) قابل‌ استخراج است و حتی می‌تواند سود بیشتری نسبت به الگوریتم اول داشته باشد.

در نظر داشته باشید که روش انتقال تراکنش‌های این ارز کمی با بقیه متفاوت است و به همین دلیل بعضی از استخرها به‌طور خودکار کوین‌های شما را به بیت کوین و اتریوم تبدیل می‌کنند.

گرین بر خلاف ارزهای دیجیتال نام برده شده در بالا محدودیت عرضه ندارد و پاداش بلاک آن برابر با 60 واحد گرین‌کوین است. زمان ایجاد بلاک نیز در گرین، یک دقیقه است.

هزینه‌ها و چالش‌های ماینینگ

پرفکت مانی

ساتوشی ناکاموتو

 

از زمان خلق بیت کوین، افراد زیادی خود را به‌عنوان ساتوشی ناکاموتو معرفی کرده‌اند. در این میان آنالیزها و بررسی‌های رسانه‌های آنلاین نیز انگشت خود را هرازچندگاهی به سمت یکی از کارشناسان دنیای فناوری نشانه رفته‌اند. یکی از مقاله‌های مشهور در این زمینه در سال 2014 در مجله‌ی نیوزویک منتشر شد و یک مرد ژاپنی-آمریکایی در کالیفرنیا را به‌عنوان خالق بیت کوین معرفی کرد. در سال 2015 نیز وایرد پرونده‌ای در مورد کرگ رایت، متخصص استرالیایی منتشر کرد. در این پرونده رایت به‌عنوان خالق بیت کوین یا علاقه‌مند به شناخته شدن به‌عنوان ناکاموتو معرفی شد. رایت هنوز هم قصد دارد خود را به‌عنوان ناکاموتوی واقعی معرفی کند. او توییت‌هایی در مورد رمزنگاری منتشر می‌کند و چند روز پیش نیز ادعا کرد که وب‌سایت جدید اعتبار ندارد.

نکته‌ی مهم این است که هیچ‌یک از ناکاموتوهای مدعی تا به امروز نتوانسته‌اند در عمل خود را به جامعه‌ی متخصصین رمزنگاری اثبات کنند. متخصصین این جامعه معتقدند ناکاموتوی واقعی باید به کلیدهایی که بیت‌کوین‌های اولیه را کنترل می‌کنند، دسترسی داشته باشد. این بیت کوین ها چند سال است که بدون تغییر مانده‌اند. در تعریف ساده مدعی‌ها می‌توانند با جابجایی یکی از این سکه‌ها به آدرسی دیگر یا تایید سندی با استفاده از کلید این بیت کوین‌ها، ادعای خود را اثبات کنند.

فردی که اخیرا در وبسایت NakamotoFamilyFoundation محتوا منتشر کرده، از جابجایی سکه‌ها یا استفاده از کلید اعتبارسنجی آنها خودداری کرده است. البته با توجه به اخباری که به مجله‌ی وایرد رسیده، او هیچ‌یک از مظنونین اصلی یعنی رایت، نیک سابو و دوریان ناکاموتو نیست. کارشناسان وایرد برای روشن شدن این قضیه مصاحبه‌هایی با فعالین روزهای ابتدایی اکوسیستم بیت کوین داشته‌اند. البته آنها این بار نیز مانند تمامی موقعیت‌های قبلی (که فردی خود را ناکاموتو معرفی می‌کرد) با پاسخ‌هایی بی‌نتیجه روبرو شدند.
خلاصه‌ای که این ناکاموتو در وبسایت مذکور منتشر کرده، حاوی یک پازل ساده‌ی رمزنگاری است که به ادعای خودش، نام کتاب آینده را فاش می‌کند. این پازل ساده که از ارتباط اعداد و حروف ساخته شده، عنوان Honne and Tatamae را فاش می‌کند. این عبارت در ژاپنی به‌معنای بیان اختلاف احساسات شخصی یک فرد و رفتارهای عمومی او است. عنوان خلاصه‌ی کتاب نیز Duality یا همزادی انتخاب شده است.

برای  خرید بیت‌کوین به پارسیان ارز مراجعه کنید

 

متن این خلاصه شامل برخی اطلاعات کلی از هویت ناکاموتو است. او در این خلاصه مادرش را یک نویسنده و مادربزرگ خود را موسس یک شرکت انتشاراتی معرفی کرده است. او ادعا کرده که در 14 سالگی وارد جامعه‌ی رمزنگاری شده و از 20 سالگی در کنار کار کردن به‌عنوان یک محقق دانشگاهی، اطلاعاتی را در مورد بیت کوین منتشر کرده است. در نهایت او از انتخاب نام ساتوشی ناکاموتو می‌گوید. او می‌گوید این نام در ژاپنی با نام شاخص John Smith در فرهنگ انگلیسی برابر است. این بخش از متن اثبات می‌کند که این ناکاموتو، ژاپنی نیست.

مولف این خلاصه بخش زیادی از متن را به توضیح دلیل علاقه و نیازش به حریم خصوصی اختصاص داده است. او توضیح داده که چگونه شبکه‌‌های اولیه را با استفاده از نرم‌افزارهای ناشناس‌سازی روی کامپیوترهای شخصی‌اش اجرا می‌کرده است. او اعتراف می‌کند که رعایت برخی جزئیات در محافظت از هویت خود را فراموش کرده است. گزارش‌‌ زمانی فرآیندها یکی از این جزئیات بوده‌ است. او در این مورد گفته است:

برخی افراد به حدی دقیق بودند که زمان‌های پست کردن مطلب در انجمن‌ها و اضافه کردن کد به متن شبکه توسط من را استخراج کرده و با ترسیم یک نقشه زمان خواب و بیداری من را کشف کردند.

این ساعت‌ها، موقعیت احتمالی ناکاموتو را شرق ایالات متحده‌ی آمریکا تخمین می‌زنند.

بخش دیگری از این خلاصه به تاریخچه‌ی تولد بیت کوین اختصاص دارد. در این بخش‌ها اشاره‌ای نیز به ارتباط خالق بیت کوین با بازیگران بزرگ دنیای رمزنگاری شده است. از میان این افراد می‌توان آدام بک، وی دای، گوین اندرسون و هال فینی را نام برد. این نویسنده می‌گوید که بیت کوین از دل شکست‌های متعدد گروه‌های بسیار زاده شده و تنها دلیل موفقیت آن، ظهور در مکان و زمان مناسب بوده است.
این سند پر از جزئیات تایید نشده از روزهای ابتدایی پروژه‌ی بیت کوین است. او می‌گوید در ابتدا بلاک چین با عنوان تایم چِین (TimeChain) شناخته می‌شده است. اصطلاح فورکنیز که مکانیزمی برای جداسازی پروژه‌های ارزهای دیجیتال از یکدیگر است، Branch Point نام داشته است. در ادامه برای توضیح محدود بودن سقف بیت کوین‌ها نیز او عدد 21 میلیون را یک برآورد تجربی می‌‌داند.

 

نکته‌ی دیگر موجود در این خلاصه، اشاره‌ای جالب و البته مرموز، به گروه بودن ساتوشی ناکاموتو در برهه‌ای از زمان دارد. به‌نظر می‌رسد یکی از مرموزترین بخش‌های این خلاصه، به توضیح این مسئله پرداخته است:
این نکته را در نظر بگیرید که در بخشی از تولید این پروژه، فرد یا افرادی به من کمک کرده‌اند و پس از مدتی از آن جدا شده‌اند. این اتفاق در اکثر اوقات توسعه‌ی پروژه رخ داده است.

او در نهایت توضیح فرد بودن یا گروه بودن ناکاموتو را پاسخی پیچیده می‌داند که در کتاب به آن اشاره خواهد کرد. مولف این خلاصه می‌گوید که موفقیت بیت کوین او را متعجب کرده است. او در این مورد می‌نویسد:

من تصور می‌کردم که این پروژه یا کار می‌کند یا به سختی شکست خواهد خورد. بعلاوه اگرچه استفاده‌هایی از بیت کوین و قابلیت‌های آن در تراکنش‌های مالی مانند جایزه به کاربران، توکن‌های کمک مالی، ارزی برای بازی‌ها و غیره می‌دیدم، تصور نمی‌کردم که روزی به موفقیت کنونی برسد و در مسیری کاملا در تقابل با پول‌های سنتی حرکت کند.

در مورد ارتباط پروژه با پیشگامان صنعت رمزنگاری، نکته‌ی قابل توجه این که تنها توضیحی مختصر در مورد کارهای نیک سابو در این متن آمده است. سابو یکی از اعضای مهم جامعه‌ی رمزنگاری است و در پروژه‌هایی پیش از بیت کوین شرکت داشته است. او در بسیاری از رسانه‌ها به‌عنوان ناکاموتوی اصلی شناخته می‌شود.

در این متن خلاصه اشاره‌ای قابل توجه نیز به آدام بک، یکی از دیگر پیشگامان ارزهای دیجیتال شده است. البته بسیاری از این اشاره‌ها و تقریبا تمام موارد قابل تایید آنها پیش از این به‌صورت عمومی منتشر شده‌اند. در نتیحه نمی‌توان به روشنی ادعا کرد که این بخش‌ها صحیح و اطلاعاتی دست اول هستند یا این که تنها نتایج جستجوی یک نویسنده برای جلب توجه بوده‌اند. بعلاوه رابط این ناکاموتو نتوانسته برای شبهه‌های موجود در مورد ارتباط بک با ناکاموتو توضیح واضحی ارائه دهد.

اگرچه در این خلاصه با جزئیات زیادی به ارتباطات شخصی و اولیه‌ی ناکاموتو با فینی پرداخته شده است، باز هم نمی‌توان آنها را به‌عنوان سند تایید اعتبار این فرد جدید قبول کرد. دلیل اصلی این که فینی پیش از مرگش در سال 2014 بر اثر بیماری ALS از همسر و پسرش خواست که این مکالمات را به‌صورت عمومی منتشر کنند. هدف فینی پایان دادن به احتمالاتی بود که او را به‌عنوان خالق بیت کوین معرفی می‌کردند. همسر فینی با قدردانی از توضیحاتی که در این متن در مورد شوهرش آمده، به این نکته اشاره می‌کند که هیچ‌یک از اطلاعات موجود در آن، اثباتی بر هویت نگارنده نیستند.

 

ناکاموتوی جدید در متن خود ادعا می‌کند که در سال 2010 پروژه‌ی بیت کوین را ترک کرده است. این در حالی است که پیش از این در مجامع عمومی آوریل 2011 به‌عنوان تاریخ ترک پروژه توسط او تصور می‌شد. به‌هر حال او در این مورد می‌نویسد:

من تلاش کردم تا هیچ مدرکی از وجود خودم در این پروژه باقی نگذارم. در ادامه هر اطلاعاتی که من را به‌نوعی با این پروژه مرتبط می‌کرد در تعدادی فایل نگهداری کردم تا پس از ترک من هر کسی بتواند از این شخصیت مخفی استفاده کند. به‌هرحال دلایل متعدد دیگری برای ترک پروژه وجود دارد که در کتاب به‌طور مفصل توضیح خواهم داد.

 

گوین اندرسون، یک از پیشگامان این پروژه بوده و به احتمال زیاد می‌تواند حداقل زمان ترک پروژه از طرف ناکاموتو را اثبات کند. او در این مورد اظهار نظری نداشته و تنها در یک ایمیل پاسخ داده که از بازی «ساتوشی که بود؟» خارج شده است.
حقیقت این است که چالش «ساتوشی که بود؟» اهمیت بسیاری دارد. یکی از بزرگترین دلایل این اهمیت نیز مقدار بسیار زیاد دارایی‌هایی است که در کیف پول‌های دیجیتال ناکاموتو مسدود شده‌اند. کارشناسان بر این باورند که فرد یا گروه ناکاموتو سرمایه‌ای در حدود 900 هزار بیت کوین دارد که با قیمت کنونی و افت کرده‌ی این ارز دیجیتال، چیزی حدود 5.8 میلیارد دلار می‌شود. در نتیجه اگر ناکاموتو آمریکایی باشد امروز در لیست 100 فرد ثروتمند این کشور قرار دارد.

برای خرید و فروش بیت کوین به سایت پارسیان ارز مراجع کنید